Ben
Ben, kimsesiz seyyahı, mechuller caddesinin;
Ben, yankısından kaçan çoçuk, kendi sesinin
.Ben, sırtında taşıyan işlenmedik günahı;
Allah'ın körebesi, cinlerin padişahı

.Ben, usanmaz bekçisi, yolcu inmez hanların;
Ben, tükenmez ormanı, ısınmaz külhanların

.Ben kutup yelkenlisi, buz tutmuş kayalarda
;Öksüzün altın bahtı, yıldızdan mahyalarda
.Ben başı ağır gelmiş, boşlukta düşen fikir
;Benliğin dolabında, kör ve çilekeş beygir
.Ben, Allah diyenlerin boyunlarında vebal
;Ben bugünküne mazi, yarınkine istikbal.

Ben, ben, ben; haritada deniz görmüş,boğulmuş
Dokuz köyün sahibi, dokuz köyden kovulmuş

.Hep ben, ayna ve hayal; hep ben, pervane ve mum;
Ölü ve Münker-Nekir; baş dönmesi uçurum...1939
Necip Fazıl Kısakürek