BİR YED-İ BEYZA GEZİNİR ERZURUM DAĞLARINDA

içli bir duanın kabul olunuşu gibidir
Nazlı nazlı süzülen kartanelerinin sessizliği

Üşüyen zamanların kadim serzenişidir
Tandırın sıcağında korlaşan narın kimsesizliği
Bir yed-i beyza gezinir Erzurum dağlarında
Serin buselerle nabzını yoklar beyaz ipeksiliğin
Umumi bir matem havasına bürünür Palandöken
Sakin esintilerle yüzlere vurur rüzgar

Yapma aşkların çürük tohumları sökülür kızılcık dallarından
Marifetli nameler dökülür sonra
Duru sözlerle süslenen destansı vurgunlaran

Çifte minareye akseden zümrüdi pırıltılar

Sonsuzluğun sırrını söylermi acaba?
Saat Kulesi dökse içini, ne mekan kalır ne zaman, silinir anlar
Ezan sesini böylesine huşuyla dinlemedi yıldızlar

Güneşin tavafıyla başı dönen dağların,
Mor bir dantela gibi dizilir eteklerine reyhanlar
Binlerce sarı gelin,çiçek kisvesiyle kırlarda ffilizlenir.., haziransa aylardan
Serinliğinde huzur biriktiren Çoruh, şahlanmaya meyletmez buzlar çözüllmeden
Uyur sessiz sedasız zemherinin kalbinde; ve sonra çarparak mahmur akşamlara
İcabet eder davetsiz çağrılara,

Gökkubbe müsterih; Nene Hatun'dan yadigar bembeyaz bir örtüyü oyalar mütemadiyen
Zafer kokulu yaşmaklar çekilir bulutlara
Cengaver türküler bestelenir semaver buharında

Yarenliğin demleri, dalgalandırır kızıllığını , , Aşkale'nin burcunda

Esmerleşen yazgıların siyahını çalan oltu taşı , menfur kalplere devrederken isim hakkını
Salgın hastalıklar kadar iniltili bir seyyah kesilir derviş karıncalar
Ne sansürlü gözyaşları gördü istiklal rüyaları

Issızlıktan çatlamış mezar taslarına, beka mührünü vuran melez dumanlar

Erzurum;
İçi daima buruk bir anne olur, puslu sabahlarında
Gözaltına alınmış masum bir sanık olur , hazan akşamlarında
Yed-i beyza ve Erzurum; ezelde söz kesmiş iki aşık gibidir
Dağlarının hüznünden aldığı ilhamla,
Duvarda çiçek bitiren sarmaşık gibidir...............
.......................................................Y.Ö.