23 Ocak 2010 Cumartesi

yakarış



Bilinenin hissedilememesi sancısıyla…
Yeşermeye durmadan kalbim, Susun! Susun…
BilmemeliyimKaldıramaz daha fazlasını bedenim…
Rabbim!Geldim!Başka kimi var açılacak ellerimin… “
Kemeseli’l-hımar yahmilu asfara”dan kurtaracak kim?!
Duyur nefhasını nurunun, Cuş-i huruşla savrulsun ruhum, Rabbim!
Geldim!Sensin hem ilkim hem sonum…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder